“Be the change you wish to see in the World”

Wij helpen je graag 010-411 31 60 – info@mystiek.nl

Spiritueel Incorrecte Verlichting

24.95 incl. BTW

Auteur: Jed McKenna
  • Nederlands
  • Paperback
  • 9789493228856
  • 18 januari 2022
  • 360 pagina’s

Leverbaar

Artikelnummer: 9789077228876 Categorieën: , ,
25 jaar winkelervaring met spiritualiteit
 Niet zeker? Neem contact op voor advies
 20 dagen bedenktijd. Niet goed geld terug
 Kom eens langs in de winkel in Rotterdam!

Spiritueel Incorrecte Verlichting is het vervolg op Spirituele Verlichting? Vergeet het maar!  Het eerste deel speelde zich af in McKenna’s huis in Iowa, in dit deel vindt de actie plaats in Los Angeles, op Long Island en in New York.

Ook hier ontmoet Jed weer allerlei mensen die willen weten hoe ze ‘het’ kunnen bereiken. Voor hen die verlichting zoeken, heeft McKenna maar één boodschap: denk zélf na en zoek uit wat waar is. Hoe je dit kunt doen laat hij ons zien aan de hand van dagboekfragmenten van ex new age journaliste Julie en fragmenten uit de beroemde roman Moby Dick van Herman Melville. Naast Melville laat McKenna in dit boek ook Walt Whitman, Henri Thoreau, Mark Twain en U.G. Krishnamurti uitgebreid aan het woord.

Jed McKenna’s boeken zijn met veel humor en inzicht geschreven voor mensen die genoeg hebben van de hele spirituele mallemolen en klaar zijn om het proces van wakker worden te ondergaan. Dit compromisloze boek kan daarbij helpen. Het kan schokken, wakker schudden, ontroeren, confronteren en misschien zelfs wel verlichten, maar koud laten zal het niemand.

‘Zijn boodschap is in een zin te formuleren maar hij gebruikt meerdere verhalen, voorbeelden en quotes om dit helder te maken. Hoe hij Moby Dick ontleedt vind ik ook erg helder en inspirerend.’

‘Ben je bereid om jouw dualistische denken écht om zeep te helpen? Hiermee zet je de eerste stap.’
Lezersreacties op bol.com

Uit het boek:

Christine en ik worden opgehaald door Henry, een man die een paar jaar geleden enkele maanden bij ons thuis in Iowa heeft gewoond. Toen hij hoorde dat ik zijn kant uitging stond hij erop zich over ons te ontfermen. Nu zijn we dus in L.A. en alweer bekruipt mij dat ongemakkelijke ‘Hotel California-gevoel’ dat ik altijd heb als ik hier ben: als je er eenmaal bent, kom je er niet meer weg (…)

Ik doe mijn best om niet te zeggen dat ik zo’n hekel heb aan Californië. Ik probeer steeds aan iets te denken wat ik leuk vind aan Californië zodat ik dit lullige feit niet onder ogen hoef te zien, maar ik krijg het niet voor elkaar. Ik heb gruwelijk de pest aan Californië. Goed, Californië bestaat uit een heleboel verschillende streken en er zijn waarschijnlijk ook wel stukken bij die me wel zouden bevallen, maar met dit soort praat blijf ik toch de waarheid geweld aandoen. Ik moet het gewoon toegeven en ermee leren leven dat ik Californië nu eenmaal haat. Ik weet niet waarom dat zo is, maar als ik gedwongen zou worden te antwoorden, dan zou ik waarschijnlijk zeggen dat het iets te maken heeft met de mensen uit Californië (…)

Wanneer ik woorden als ‘liefde’ en ‘haat’ in de mond neem, dan bedoel ik daarmee dat iets mij op energieniveau aantrekt of afstoot. Plaatsen waar je het gevoel hebt dat alles stilstaat en mensen die aan hun ego hangen stoten me af, net als plaatsen waar je voelt dat alles om het ego draait, waar de hebzucht en ijdelheid van de bewoners alles lijkt te doordringen. Wat mij niet afstoot is iets wat neutraal is, of iets wat mij aantrekt. Dit geldt voor iedereen trouwens, maar de meeste mensen weten het te verdringen. Het is iets wat veel subtieler is dan liefde en haat, het heeft te maken met een bepaald energieniveau en als je energie uit balans is, ben jij uit balans.
Los Angeles brengt me uit balans. Californië brengt me uit balans. Deze toestand heeft geen betrekking op mij als verlicht wezen, maar wel op mij als iemand die losstaat van zijn ego: een toestand die vaker voorkomt en die gemakkelijker te bereiken is. In dit boek zal ik uitgebreid ingaan op het verschil tussen deze twee toestanden, waarbij ik de lezer zachtjes zal aansporen om niet zozeer te streven naar de eerste, als wel naar de tweede toestand.
Ik merk dat Henry nog steeds aan het woord is.
‘We beleggen alleen maar in groenfondsen. Dat wil zeggen…’
‘Henry,’ zeg ik.
‘… dat we alleen investeren in…’
‘Henry.’
‘… maatschappijen die hebben bewezen…’
‘Henry!’
‘Ja?’
‘Hou nou eens even je mond, wil je? Echt, ik word doodziek van je.’
‘Oh, ja natuurlijk. Geen probleem hoor. Ja, dat is waar ook, je bent al de hele dag onderweg. Ik zal inderdaad mijn mond houden zodat jij weer een beetje tot jezelf kunt komen. We hebben thuis een jacuzzi en een zwembad; we gebruiken uiteraard niet van die gevaarlijke chemicaliën die…’
En daar gaat hij weer.