Ontsluierd – De komst van de Nieuwe Wereldorde – Van schijndemocratie naar dictatuur

De Protocollen van de Wijzen van Sion zijn aan het einde van de 19e eeuw tot stand gekomen. Deze geschriften zijn één van de meest controversiële geschriften uit de geschiedenis. Een uitgewerkt duivels meesterplan om de hele wereldbevolking stapsgewijs te onderwerpen aan een totalitaire werelddictatuur die vriendelijk ´Nieuwe Wereldorde´ genoemd wordt. Een blauwdruk voor overheersing van planeet aarde door een ultrageheime elite die de hele wereld wil regeren door een terreurbewind. Door velen worden de Protocollen afgedaan als op hol geslagen fantasieën, flauwekul en complottheorieën. Intussen heeft de tijd de Protocollen ingehaald. Een terugblik op de gebeurtenissen van de laatste honderdtwintig jaar laat zien dat nagenoeg alle plannen zoals vermeld in de Protocollen op wonderbaarlijke, vaak schrikbarende wijze zijn uitgekomen. Ook de gebeurtenissen op het politieke wereldtoneel en de problemen, situaties en processen die iedereen sinds 2020 meemaakt worden met dodelijke precisie voorzegd. De Protocollen geven helderheid, niet alleen hoe de macht achter de schermen opereert, maar ook hoe de coronapandemie en de gevolgen van de oorlog in Oekraïne met het duivelse masterplan zijn verbonden. De Protocollen bevatten een exact programma dat onverbiddelijk ten uitvoer is gebracht. Ze kunnen niet langer als complottheorie worden afgedaan. Dit boek stelt de lezer in staat te doorzien wat zich werkelijk achter de schermen van het wereldtoneel afspeelt en daar de patronen in te herkennen. Daarnaast is het ook één van de weinige boeken die dieper ingaat op de drijfveren, de ideologie van de mensen achter de geplande technocratische werelddictatuur. In een poging de aandacht van het grote publiek van de Protocollen af te leiden, wordt bij herhaling beweerd dat de uitgave van dit geschrift als een daad van antisemitisme beschouwd moet worden omdat het een document van een joods samenzweringsgenootschap zou betreffen dat nooit heeft bestaan en het dus om een vervalst geschrift moet gaan. In dit boek wordt voor eens en altijd afgerekend met de beschuldigingen tegen de joden. Het joodse volk heeft part noch deel aan het ontstaan van de Protocollen. Ook hebben de Protocollen niets met een joodse samenzwering te maken. Een nauwkeurige bestudering van de Protocollen toont aan dat de vraag naar de echtheid van het geschrift een absurde vraag is. Wanneer men namelijk het tijdstip (eind 19e eeuw) waarop de Protocollen opgeschreven werden in ogenschouw neemt, moet men, wanneer het om een vervalsing gaat, vaststellen dat de auteur een fout beroep gekozen heeft. Hij had dan namelijk profeet moeten worden. Het bewijs van echtheid wordt geleverd door de inhoud van de Protocollen zelf en de dodelijke precisie van de toekomstvoorspellingen. Wie zich werkelijk in de Protocollen verdiept kan amper geloven dat de anonieme auteur ervan een vervalser was. Het lijkt er namelijk veel meer op dat we te maken hebben met iemand die goed op de hoogte was van meerdere geheime plannen. In de appendix is een Nederlandse vertaling van De Protocollen van de Wijzen van Sion uit 1933 opgenomen (oude Nederlandse spelling).